به گزارش اقتصاد 100، کامران ندری،‌ عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق در نشست تخصصی « الزامات تدوین سیاست‌های پولی متناسب با اهداف برنامه هفتم توسعه کشور» عنوان کرد: اگر رشد 8 درصدی که در برنامه هفتم در نظر گرفته شده بر زیر ساخت‌های محکم استوار نباشد و صرفا قرار باشد از طریق منبع مالی به این رشد 8 درصدی برسیم تصور بنده این است که نه تنها این رشد امکان پذیر نیست بلکه تزریق منابع مالی به اقتصاد برای محقق شدن رشد 8 درصدی ما را از هدف تورمی که در برنامه  هفتم در نظر گرفته شده نیز دور می‌کند. 

ندری با اشاره به این موضوع که اقتصاد ما در 5 دهه گذشته متوسط رشد آن به زحمت به 4 درصد می‌رسد که حتی با در نظر گرفتن یک دهه گذشته وضعیت بسیار بدتر است ادامه داد: درست است که ما از کشورهای همسایه عقب مانده‌ایم و برای جبران این عقب‌ماندگی نیازمند رشد اقتصادی هستیم اما چطور ممکن است که به یکباره و بدون اصلاحات زیر بنایی و زیرساختی بتوان بعد از یک دهه رکود یا رشد اقتصادی نزدیک به صفر به رشد اقتصادی 8 درصدی رسید؟ 

او با پرسش این سوال که «رشد اقتصادی از کجا می‌آید؟» بیان کرد: یک راه این است که به دنبال انباشت سرمایه فیزیکی برویم. در واقع ما به ازای هر یک واحد تولیدی که در اقتصادمان انجام می‌دهیم انباشت سرمایه بیش از حدی را ایجاد کرده‌ایم که با این اتفاق بازدهی سرمایه نیز کاهش پیدا می‌کند.

او افزود: نسبت سرمایه به تولید در ایران نسبت به اقتصادهای پیشرفته بالاست که بیانگر بهره‌وری پایین سرمایه در کشور است؛ لذا با تأمین مالی مشکل بهره‌وری پایین سرمایه حل نخواهد شد.

بنابراین این که ما در حال حاضر مشکل بهره‌وری داریم به این دلیل است که ساختارهایی که ما در اقتصادمان ایجاد کرده‌ایم، اصلا امکان رسیدن به بهره‌وری بالا را برایمان فراهم نمی‌کند. لذا تاکید بیش از بر تامین مالی چه از طریق منابع بانکی و چه از طریق بازار سرمایه فقط تقاضای موثر را در اقتصاد افزایش داده و این افزایش در ساختاری که بهره وری در آن به شدت پایین است فقط آثار و تبعات تورمی را به دنبال دارد. کدخبر: ۱۲۳۳۳۰ ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۰ ویژه وبگردی اقتصاد ایران تورم رشد اقتصادی تولید برنامه هفتم توسعه لینک کوتاه کپی شد