قدرت چنین «سناریوهای ژئوپلیتیکی» در این است که می‌توانند واقعیت‌های آشفته سیاست بین‌الملل را به شیوه‌ای ظاهراً عقلانی و واقعی که برای عموم مردم قابل دسترسی باشد، ارائه دهند. درعوض، آنچه لازم است درک دقیقی از این موضوع است که چگونه ایران به عنوان یک قدرت درجه دوم به دنبال ایفای نقش یک قدرت متوسط در شکل دادن به نظم ژئوپلیتیکی در حال ظهور در (اور)اسیا است، تقریباً به گستره جغرافیایی اعضا و کشورهای ناظر سازمان همکاری شانگهای.