در فرهنگ عمومی، بازی کردن، کمابیش حکم نوعی «لذت گناه‌آلود» را دارد. ترجیح والدین این است که بچه‌هایشان بازی نکنند، گاهی این عذاب وجدان را خود گیمرها هم دارند. اما شاید باید ماجرا را از منظر دیگری هم دید.