یادداشت‌های اسدالله علم: خاطرم آمد در همین صحن سربازان رضاشاه مردم را که بر علیه [رفع حجاب]و متحدالشکل شدن لباس تظاهر می‌کردند به مسلسل بستند و دویست نفر کشته شد - در سال ۱۳۱۴. حالا این مسائل فراموش و حتّی عمل رضاشاه هم بخشیده شده است. زیرا حالا همه می‌فهمند که او این عمل را برای کشور کرد نه برای خودش. شاید دوهزار نفر کشته می‌شد چه اهمیت داشت؟ همان تصمیمی که من در پانزده خرداد گرفتم، هنگامی که نخست وزیر بودم.