رابطه اش حتی با علما و فلاسفه ضد مذهبی و منکر خدا چنان آزادانه و بزرگمنشانه بود که متفکری چون امام را همچون عالمی که با وی اختلاف فکری دارند ولی با وی به تبادل ذهنی و مباحثه علمی می‌پردازند و رابطه شان صمیمانه و دوستانه است تلقی می کردند و امام چنان سعه صدر و رفتار انسانی با متفکر مادی داشتند که حتی وی به مسجد می آید .