ایرانیان بار‌ها از کمبود وقت گله دارند، اما آنچه بر روی هم می‌توان گفت اینست که تنبل‌ترین کس بیش از دیگران از کمبود وقت غر می‌زند.   روی هم رفته هر کارمند دیوان خانه پیش از دمیدن خورشید از خواب برخاسته پس از خواندن نماز بـه دیوان خانه رفته در این جا که قلیان و اندک میوه‌ای برای او آماده است، چشم به راه کسانی که سر و کارشان به دیوان خانه افتاده و نیز وابستگان خود می‌نشیند.