آن بخش از دفترچه یادداشت‌های روزانه من که آنروز‌ها را نشان می‌دهد سرشار است از دیدار‌هایی با سران دستگاه‌های، آموزشی، پلیس ساواک، شهرداری نخست وزیری و همه سازمان‌هایی که به گونه‌ای می‌توانستند در چنین خواسته‌ای به ما یاری دهند. روز‌های نخست از برداشت‌هایم چندان خرسند نبودم بیشتر کارگزاران کارشناسان و کارمندان دستگاه دولت می‌کوشیدند به گونه‌ای شانه تهی کنند. انگیزه آن‌ها را در پس زدن چنین خواسته‌ای می‌توانستم دریابم، برپایی چنین آموزشگاهی در شهری مانند تهران نمی‌توانست پنهان بماند و خود به خود دیر یا زود آشکار می‌شد.