انقلاب ظفار یا جنگ‌های داخلی عمان، مجموعه تحولاتی نظامی میان جبهه آزادیبخش ظفار از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۴ است. در این نبرد‌ها که ارتش ایران نیز بخشی از آن بود؛ نیرو‌های مارکسیست طرفدار شوروی، به جهت انقلاب در منطقه ظفار واقع در شرق عمان، با حکومت مستقر سلطان قابوس وارد یک نبرد طولانی مدت شدند. سلطان قابوس برای افزایش توان خود در مقابل انقلابیون ظفار، از شاه ایران کمک خواست و حضور ارتش ایران در آن نبرد، نقش تعیین کننده‌ای در حفظ بقا حکومت قابوس داشت. ارتش ایران از پاییز ۱۳۵۲ تا اواخر ۱۳۵۴ در آن منقطه حضور داشت.