از ظواهر امر پیداست که زاکانی آنقدر شهرداری را سکوی پرتاب خود به سوی پاستور می‌داند که راه بازگشتی برای خود متصور نیست و خود را از حالا رئیس‌جمهوری ایران در دوره چهاردهم ایران می‌داند و برای معاونان خود در ستاد انتخاباتی حکم زده است.