مکتب وقوع، اگر شعر نوابغ و اقلیت ادیبان خلّاق مدرسی و حرفه‌ای را در سلسلۀ سنّت‌گرایان سبک خراسانی و عراقی، از سرچشمه‌های نبوغ و فردیت و سنّت دور کرد، و از مدرسه و رباط و دربار، به دکان و دهات و شارع ومحله آورد، اعتماد بنفس و حیات فرهنگی را نیز، همچون نَفَس و هوایی دیگر به زندگانی عموم مردم دردمید.