آدمی بی‌خواسته و بی‌داشته، مگر می‌تواند گنج حیاتش را بیاید؟ زان دگرسوی، خواسته‌ها و نداشته‌ها، بر جان آدمی رنج می‌فکنند؛ چاره چیست؟  اگر به حکمت سعدیِ جان اعتماد ورزیم؛ که آن‌چه نپاید، دلبستگی را نشاید؛ باید از هرآنچه خواسته و داشته‌است دل برکنیم و دیده فروفکنیم؛ و از آن روی، که دنیا معبر دل‌کندن‌ها و فروگذاردن‌هاست؛ پس چگونه شاد زندگی کنیم؟