کلمۀ شاطر در زبان عربی به معنی زرنگ، زیرک و تیزپا است. در دوران قاجار این کلمه به خدمتگزاران سلطنتی اطلاق می‌شد که پیاده همراه کالسکۀ شاه حرکت می‌کردند و می‌دویدند. شاطرهای شاهی لباس‌های جالبی داشتند. آن‌ها سرداری ماهوتی با رنگ قرمز ملیله‌دوزی شده تنشان بود؛ جوراب سفید ساقه‌بلند به پـا می‌کردند و تابستانها گیوه و زمستانها کفش سفید می‌پوشیدند. آن‌ها همچنین کلاه بلند ماهوتی آبی بر سر می‌گذاشتند و پرهای رنگارنگ به کلاهشان می‌زدند.