آیا آنطور که والدین‌مان در کودکی در گوش‌مان خوانده‌اند باید بشقاب غذای‌مان را کامل تمام کنیم؟ آیا باید به ندای درون‌مان که می‌گوید خیلی‌ها در جهان از گرسنگی رنج می‌برند، گوش بدهیم و با اینکه احساس سیری می‌کنیم، لقمه‌های آخر غذای‌مان را تا ته بخوریم طوری که به اصطلاح کنایه‌آمیز نیازی به شستن بشقاب وجود نداشته باشد؟