خشونت اواخر دهه ۱۹۳۰ میلادی ناشی از ترس بود. اکثر بلشویک‌ها از جمله استالین معتقد بودند که انقلاب‌های ۱۷۸۹، ۱۸۴۸ و ۱۸۷۱ با شکست مواجه شدند، زیرا رهبران آن انقلاب‌ها به اندازه کافی واکنش ضد انقلابی را پیش بینی نکرده بودند و با آن برخورد نکردند. استالین مصمم بود که اشتباه مشابهی را مرتکب نشود. بنابراین، بلشویک‌ها سیستم‌های پیچیده‌ای را برای جمع آوری اطلاعات در مورد تهدید‌های خارجی و داخلی انقلاب خود ایجاد کردند. با این وجود، آن سیستم‌ها از کامل بودن فاصله زیادی داشتند. بلشویک‌ها بخش عمده دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ را صرف پیش بینی تهاجم ائتلاف دولت‌های سرمایه متخاصم کردند ائتلاف‌هایی که اساسا وجود خارجی نداشتند. سایر تهدیدات درک شده نیز بیش از حد اغراق شده بودند: جریان‌های مکار سیاسی، مقام‌های غیر وفادار و خرابکاران.