این یافته به آن معنا نیست که دایناسورها و انسان‌ها همزمان در آنجا می‌زیستند بلکه به این معناست که ساکنان باستانی این منطقه، ردپاهای دایناسور را چیزی ارزشمند قلمداد می‌کردند، ولو اینکه از ماهیت واقعی آن بی‌خبر بوده باشند.