با دیدن تقلای مار و فرصتی برای صرف غذا، یکی از تمساح‌ها وارد آب شد و با حداکثر سرعتی که می‌توانست شنا کرد. به محض اینکه به خشکی رسید، بدون ترس از سم بسیار سمی و کشنده، مستقیماً به سراغ مار رفت. او می‌دانست که نیش‌های مار به پوست ضخیم چرمی‌اش هیچ آسیبی به او نمی‌رسانند!