افلاطون در یکی از رسالاتش از قول سقراط حکایت یک پادشاه مصری را نقل می‌کند؛ پادشاهی که فکر می‌کرد «خواندن و نوشتن» باعث از دست رفتن نیروی واقعی حافظه و خرد مردم خواهد شد، زیرا آن‌ها به جای ذهن و توانایی تفکر خودشانبه کاغذ‌ها و نوشته‌ها اتکا خواهند کرد.