گذشته از این حقیقت که صدام آرزو داشت رهبر عرب‌ها باشد، اطمینان داشت که می‌تواند این مأموریت را انجام دهد و اسرائیل را نابود کند. منظورم این است که صدام فقط به گفته‌های خودش اعتقاد داشت؛ چون عادت داشت نکات منفی را نادیده بگیرد و فقط به نکات مثبت توجه کند. او در بسیاری از جلساتی که با من داشت ابراز اطمینان می‌کرد که می‌تواند به این هدف یعنی محو اسرائیل دست پیدا کند و کشور‌های عرب را به بزدلی و ضعیف بودن متهم می‌کرد و به اینکه به او نمی‌پیوندند و تصمیم نمی‌گیرند.