زمانی تلویزیون یک پناه بود برای فاصله گرفتن از زندگی روزمره. ایستگاهی برای غرق شدن در دل سریال‌ها یا برنامه‌های مفرحی که انصافا می‌توانست خانواده را «جمع» نگه دارد. حتی روز‌هایی بود که نمی‌شد به زندگی بدون تلویزیون فکر کرد.