شرکت ملی گاز ایران در فرایند توسعه، سهم خود از اقتصاد کشور را همواره افزایش داده است. توسعه سهم گاز در سبد انرژی در داخل و نگاه به بازار‌های جهانی گاز و در نتیجه افزایش صادرات و بزرگتر شدن سهم ایران از تجارت جهانی گاز، این شرکت را به عنوان یک بنگاه اقتصادی بزرگ و بزرگتر می‌سازد تا جایی که این بنگاه در معرض بخش صعودی هزینه‌ها در برنامه بلند مدت تولید قرار می‌گیرد. برای اینکه صنعت گاز در وضعیت بهینه تولید از منظر حداقل هزینه و مدیریت قرار گیرد، مطلوب آن است که بخش‌هایی که به تکنولوژی بالایی وابسته هستند را حفظ، توسعه و تقویت نماید و بخش‌های قابل واگذاری به بخش خصوصی را واگذار نماید. در این فرآیند و با تکیه بر سیاست برون سپاری و کوچک کردن حجم دولت واگذاری گاز روستا‌ها می‌تواند واگذار دستاورد‌های مثبتی از مشارکت در سرمایه گذاری بخش خصوصی و فرهنگ سازی برای اقتصاد مردمی و بکارگیری فناوری مصرف بهینه به همراه داشته باشد.