«مصدق اساسا اعتقادی به حکومت قانون نداشت و خود را بالاتر از آن می‌دانست، به این معنی که به تشخیص خود آن را رعایت یا نقض می‌کرد. او زمانی‌که خود در دولت نبود با‌دادن اختیارات قانون‌گذاری از سوی مجلس به دولت با استناد به قانون‌اساسی مخالفت می‌کرد، اما زمانی‌که خود در مقام اجرایی قرار می‌گرفت خلاف گفته خود عمل می‌کرد.»