واقعیت زندگی با آمال و آرزو‌های طیفی و جناحی فرق می‌کند. طرفداران آقای جلیلی احساس می‌کنند که به نوعی فریب خورده اند. درواقع آن‌ها احساس می‌کنند واقعیت، آن چیزی نبوده که به ان‌ها گفته می‌شده است؛ بنابراین طرفداران ایشان درگیر نوعی عصبانیت و حس سرخوردگی شده اند. ان‌ها نمی‌توانند دیگر به سایر جناحها حمله کنند و در نتیجه درگیر حملات داخلی شده اند و خود یا طرفداران آقای قالیباف را متهم کرده و مورد حمله قرار می‌دهند. آن‌ها مدام این ادعا را مطرح می‌کنند که اگر قالیبافی‌ها کنار می‌رفتند پیروز میدان می‌شدند. این حرف‌ها که اساسا پایه و اساسی ندارد. چه تضمینی وجود داشت که اگر آقای جلیلی نبود و آقای قالیباف بود چه می‌شد؟ این‌ها سخنانی است که از سر استیصال مطرح می‌شود. همیشه وقتی یک جریان شکست می‌خورد به دنبال مقصر می‌گردد و بساط «کی بود، کی بود؟ تقصیر کی بود؟» راه می‌افتد.