نهاد گرایان در الگو‌های رشد و توسعه اقتصادی، وزن بیشتری برای نهاد‌های اجتماعی که اعتقادات و باور‌های سنتی و مذهبی ملت‌ها را مدیریت می‌کنند، در مقایسه با نهاد‌های اقتصادی که منابع، امکانات، استعداد‌ها و سایر توانمندی‌های یک کشور را برنامه ریزی می‌نماید، قایل هستند.