در روند روایت «صبحانه با زرافه‌ها» همه چیز رو به ویرانی است؛ مثل ماشینی که به سراشیبی دره‌ای سقوط کرده و هرچه به عمق دره نزدیک‌تر می‌شود سرعت بیشتری می‌گیرد؛ ولی نهایتاً در بلندی کوه پایان می‌گیرد.