از «ساعت خوش» که جوانکی بیست و سه چهار ساله، با آن چهره بشاش و بانمک، ادای پسرکی هفت هشت ساله را درمی‌آورد و با بازیگوشی‌هایش خان‌دایی را ذله کرده بود تا «خون شد» که مردی میانسال، با درون و بیرونی خسته و دلزده و ذله از شیطنت‌های زندگی به آخر خط رسیده بود، سعید آقاخانی تداعی‌گر یک تصویر برای ماست.