تبلیغات برای انتخابات در جمهوری اسلامی ایران با هزینه بیت المال از طریق صدا و سیما محقق می‌شود در حالی که چنین رویه ای تقریبا در بسیاری از کشور‌های دیگر معمول نیست و هزینه تبلیغ برای انتخابات به هیچ وجه بر بودجه عمومی تحمیل نمی‌شود. بهره مندی از اموال عمومی برای تبلیغات ایجاب می‌کند کاندید‌ها باید با مردم و مخاطب‌های خود صادق باشند و استفاده از امکانات عمومی و دولتی را به وضوح و آشکار برای مقاصد سیاسی خاص مصادره ننمایند. انصراف پس از تبلیغات یعنی سوء استفاده آشکار از این امکانات و احساس و عواطف عمومی بر خلاف منافع آن‌ها برای مصالح شخصی یا گروهی که بدون شک سیره و مشی مومن اینچنین نیست!