امام حسین(ع) در روز عاشورا و هنگامی که جمعیت دشمن را دیدند، اینگونه دعا کردند «خدایا! تو در هر غم و اندوه پناهگاه و در هر پیشامد ناگوار، مایه امید من هستی... تو بودی که به داد من رسیده و این کوه‌های غم را برطرف کرده‌ای و از این امواج اندوه نجاتم بخشیده‌ای».