مواجهه جریانات سنتی قدرت در اروپای واحد با بحرانهای اجتماعی و اقتصادی نشان می‌دهد که آنها نه تنها قدرت مدیریت بحران بر اساس رویکرد و روشی واحد را ندارند، بلکه در توصیف و ریشه‌یابی بحران‌های جاری نیز با یکدیگر اختلاف نظر دارند.