در ادبیات سیاسی، واژه دولت (نظیر دولت ایران) در مفهوم عام، فراتر از قوه مجریه و مشتمل بر هر سه قوه است. اگر چه هدف از تفکیک قوا در اداره کشور مواردی نظیر «پیشگیری از استبداد و خودکامگی حکومت جهت بازداشتن قدرت حاکمه از فساد و تضییع حقوق و آزادی‌های عمومی»، «ایجاد تعادل و توازن میان صاحبان قدرت به منظور تأمین ثبات کشور به عنوان یک سیستم و واحد سیاسی» و «انجام امور مربوط به حاکمیت در بخش‌های تخصصی تقنینی، اجرایی و قضایی» است