مرحوم طیب حاج‌رضایی فردای ۱۵ خرداد ۴۲ دستگیر شد و پنج‌ماه بعد اعدام شد. فردای اعدام او حوزه‌های علمیه قم، یک روز درس‌شان را تعطیل کرده و برای اولین‌بار به عزاداری برای کسی که روزگاری به عنوان یک جاهل معروف شده بود پرداختند.‌ مرحوم طیب اساسا در سالگرد ۱۵ خرداد زنده نبود که بشود چنین قصه پرجزئیاتی درباره‌‌اش گفت.