خنده‌هایشان بلندتر شد یک نفرشان نگاهی به اطراف انداخت و گفت: خانم اینجا مدیر و معلم می‌بینید که اجبار باشه؟ این پرچم را می‌بینی تو دستای ما؟ ما جونمون رو واسه این پرچم می‌دیم. چهل سال پیش نبودیم ولی الان می‌مونیم پای این انقلاب تا برسونیمش دست حضرت مهدی(عج).