صورت‌بندی روابط نابرابر قدرت در رژیم پهلوی دوم از سال ۱۳۳۲ به بعد ماهیت دوگانه و متناقضی به خود گرفت؛ به گونه‌ای که رژیم وقت ثبات سیاسی را در یک رابطه منفی و متعارض با نهادهای دموکراسی پیگیری می‌کرد.