روزى روزگارى مردى بود به‌نام حاجى صیاد و یک دوستى داشت که معلم مکتب بود. معلم مکتب، معلم دختر حاجى صیاد هم بود. حاجى صیاد مى‌خواست به مکه برود و زن و پسرش را هم با خود مى‌برد.