پس از شکست اعراب در جنگ‌های شش‌روزه (۱۹۶۷) و یوم‌کیپور یا رمضان (۱۹۷۳)، مصر اولین کشور عربی بود که در سال ۱۹۷۹ در قالب معاهده صلح کمپ دیوید، روابط خود را با اسرائیل آغاز کرد و پس از ۱۵ سال نیز اردن یک‌سال پس از توافق اسرائیل با سازمان آزادی‌بخش فلسطین، در سال ۱۹۹۴ به مصر در برقراری روابط دیپلماتیک با تل‌‌‌‌آویو پیوست. پس از اردن اما تا ۲۶ سال هیچ کشور عربی جرأت نداشت تا روابط خود را با اسرائیل به‌صورت علنی و شفاف اعلام کرده و «عادی‌سازی» کند.