امام خمینی(ره) در پشت سیمای پرصلابت و استوار خویش به‌عنوان یک انقلابی بزرگ، سیمای دیگری نیز داشت که کمتر شناخته شده بود؛ سیمای عاشقی صادق و عارفی واصل که همچون لسان‌الغیب حضرت حافظ شیرازی، فلسفه خلقت هستی و عالم آفرینش را عشق می‌دانست و می‌فرمود: «پیرم، ولی به گوشه چشمی جوان شوم!».