در بزرگی اش همین بس که بزرگان اهل ادب در وصفش گفته‌اند که: «با کمترین عمر و کمترین مجال برای شعر گفتن، بیشترین توفیق ممکن را در زبان فارسی، از آن خود کرده است. از این بابت هیچ‌کدام از بزرگان قرن حاضر و حتی قرون گذشته بعد از حافظ، به پای پروین نمی‌رسند».