دیدی که آمدند خرمشهر؟ دیدی که یک ایران، باز هم تن خونین و زخمدیده‌ات را در آغوش گرفت؟ دیدی که بچه‌هایت، با وضو وارد شدند و در مسجدت نماز فتح خواندند و جای چکمه‌های کثیف اشغالگران، پابرهنه به خاک خونین و مطهرت بوسه زدند و چشم‌های خیسشان خاکت را غرق گل و نور کرد؟