پناه ما شده‌ای آقا... پناه همه بی‌پناهی‌های ما، مقصد همه در به دری‌ها و بی‌کسی‌های ما، آشنای همه غریبی‌های ما شده‌ای غریب الغربا... ضامن آهوی دل خسته و آواره ما باش که سخت دلزده‌ایم و دور از خود، ای گنبدت ستاره این چشم‌های خیس خسته از شب‌های بی‌چراغی... این دل ما دخیل پنجره فولادت!