بهار آمده بود اما قصر شیرین، این پاره تن ایران عزیزمان، این اولین نقطه از خاک عزیز این سرزمین پاک که به اسارت و اشغال اهریمنان بعثی آمده بود، با قدم قاصدان بهار و پیام‌آوران فتح، با بهاری بزرگتر می‌شکفت: رها شدن از چنگ و چکمه کفتارهای گرسنه و وحشی و برگشتن به آغوش مهر میهن... قصر شیرین آزاد شد!