کارگران نگهداری خطوط راه‌آهن زاهدان مانند کارگران شرکتی ابنیه فنی راه‌آهن در نقاط مختلف کشور، بارها خواستار حذف شرکت‌های پیمانکاری شده‌اند؛ کارشان دائمی و سخت است؛ تعمیر خطوط راه‌آهن کشور، یک پروژه‌ی موقت نیست، پس چرا برای دهه‌های متوالی به پیمانکاران واگذار می‌شود؟ چرا این کارگران که قلب راه‌آهن کشور هستند، قرارداد مستقیم ندارند و حداکثر مدت قراردادشان، سه ماه است؟!