احمد مسجدجامعی معتقد است «ایساتیس» فیلمی نیست که در زمانی عرضه و تمام شود، بلکه مانند یک شعر می‌ماند و تداوم دارد و هر چه بگذرد، چیز جدیدی اضافه می‌کند.