فولاد در کشورهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه در همه‌جا به چشم می‌خورد. در کشورهای توسعه‌یافته، کل فولاد در حال استفاده، یعنی مقدار موجود فولاد در ساختمان‌ها، ماشین‌آلات، وسایل نقلیه و بقیه کاربردها در حدود 13 تن به ازای هر نفر به‌صورت سرانه تخمین زده می‌شود. زمانی که یک کشور به این سطح از موجودیت فولاد در کاربردهای مختلف رسید، به‌طور تئوری می‌تواند تنها به فرایندهای بر پایه بازیافت فولاد جهت تأمین نیازهای جاری تکیه کند. بااین‌حال، برای بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه (ازجمله چین و هند) ذخایر فولاد مصرفی کمتر از 5 تن به ازای هر نفر است و می‌توان انتظار داشت که تا رسیدن به اشباع در حدود 13 تن در هر نفر تولید اساسی فولاد افزایش یابد. بنابراین، انتظار می‌رود تقاضا برای فولادسازی اولیه (یعنی تولید فولاد خام از سنگ‌آهن) برای سال‌های آینده همچنان بالا باشد.