تهران-ایرنا- سیاست خارجی مطلوب برای هر واحد سیاسی خلق «قدرت» و تامین «منافع ملی» است. از این رهگذر است که رقابت‌ها، همکاری‌ها، ائتلاف‌ها و نزاع‌ها در سیاست بین الملل شکل می‌گیرد. دولت سیزدهم اینگونه «جنگ همه جانبه دیپلماتیک» برای انزوای ایران را با عضویت در پیمان‌های تاثیرگذار بین‌الملی و تحمیل کشورمان به عنوان قدرتی که کسی نمی‌تواند آن را نادیده بگیرد، خنثی کرد.