«محمود فرخ خراسانی پای در همان راه ‌رفته پدر می‌گذارد و بر همان سیاق نام و راه پدرش را زنده نگه می‌دارد و به‌مراتب دایره نفوذ و تأثیر محفل پدرش را در کلیت بدنه فرهنگی کشور افزایش می‌دهد، تا آنجا که نمی‌توان از بزرگان شاعر و محقق و اندیشمندی در یکصد سال اخیر نام برد که به‌قول‌معروف صنمی با محفل میرزا آقا و بعدها با محفل پسرش محمود فرخ نداشته باشند.»