محمدهاشم اکبریانی معتقد است: در ادبیات معاصر، بحران در خود نویسنده‌هاست تا مخاطب؛ اگر بحران مخاطب داشتیم آثار اکثریت‌پسند و ترجمه هم خوانده نمی‌شد.