سال ۱۴۰۲ نیز همچون سال‌های گذشته، با خاموشی تعدادی از نورچشمی‌های موسیقی همراه بود؛ هنرمندانی همچون «حسین زمان»، «اکبر گلپایگانی»، «نصرالله ناصح‌پور»، «محمد اسماعیلی»، «لیلی افشار»، «همایون خواجه‌نوری» و «جمشید عندلیبی» که کوچ هر کدام از آنها به دیار باقی ضایعه مهلکی را به موسیقی ایران تحمیل کرد.