افزایش کشت تریاک و تبدیل آن به یک کالای تجاری در ایران از دوره قاجار آغاز و در دوره پهلوی شدت گرفت تا جایی که زراعت و تجارت آن چنان بین طبقات مختلف نفوذ یافت که اغلب مردم را به دام انداخت. در سال ۱۳۰۷ دولت در مواجهه با این وضعیت به عنوان راهکاری تصمیم به در دست گرفتن انحصار تجارت تریاک گرفت؛ اقدامی که نه تنها منجر به نجات مردم نشد، بلکه انحصار و کنترل دولت بر امر کشت و تجارت خارجی و داخلی تریاک، ایجاد مراکز فروش و آزادسازی خرید و فروش تریاک شد.