خواهر شهید با خودش یک قیچی درب و داغان هم آورده و به من نشان می‌دهد. قیچی را به دست می‌گیرم و در حالی که چشمم به چسب‌های قرمزرنگ روی دسته قیچی خیره مانده، می‌پرسم این چیست؟ دین‌محمد آهی می‌کشد و می‌گوید: «این قیچی شکسته، ابزار کار نعمت‌الله بود. نزدیک یک سال بود که نعمت‌الله توی بازار سفره می‌فروخت و با سفره‌فروشی خرج خانواده را درمی‌آورد. با همین قیچی بود که برای مردم سفره‌ها را می‌برید و به دست‌شان می‌داد. حالا این قیچی شکسته و زخم‌خورده، شاید ارزشمندترین یادگاری باشد که از برادرم برای ما مانده است»...