در یک دهه گذشته، فساد به یک مساله دائمی در اقتصاد ایران تبدیل شده است. یعنی دستکم هر سال یا هر دو سال یکبار پرونده تازه ای از فساد اقتصادی عیان می شود که ارقام آن هر بار بزرگتر از گذشته است. آخرین مورد آن فسادی بود که در پرونده چای دبش اعلام شد.اما سئوال این است که چرا با وجود قوانین بازدارنده، هربار ارقام فساد بزرگتر از قبل است؟