انسان خیلی باصفا، باصمیمیت و باصداقتی بود؛ مثل برخی‌ که خودشان را محدود می‌کنند، نبود و با همه خیلی راحت ارتباط برقرار می‌کرد. افرادی که با آن مرحوم مرتبط می‌شدند، به ایشان علاقه پیدا می‌کردند. این خصلیت بسیار خوبی است. هر کس با جد ما رسول خدا(ص) ارتباط برقرار می‌کرد به ایشان علاقه‌مند می‌شد. ما که در آن حد نیستیم، اما اگر به اندازه ظرفیت و توان خودمان -مخصوصاً علمای اعلام- بتوانیم خصلت مردمی بودن را داشته باشیم مزیت بسیار خوبی در جامعه است. علمای سلف ما در طول تاریخ همیشه ملجأ و پناه مردم بودند.